Fase 2:  Verdwaalde ik / Emotionele fase.

In het stadium van het verdwaalde ik zijn de ouderen steeds meer verward in tijd, plaats en persoon. De ouderen maken een zoekende indruk  over. Angst is nu het gevolg van het niet meer weten waar en wie zij zijn. Zij voelen zich verdwaald en hebben vooral behoefte aan vertrouwde dingen. De blik is helder, maar niet gericht, soms zelfs doelloos starend in de verte. Lichaamshouding en gezichtsuitdrukking zijn ontspannen. In dit stadium worden emoties meer en meer geleid door primaire behoeften zoals liefde, eten en seksualiteit. De uitingen hiervan worden niet meer. Het spreken gaat langzaam. Zij praten met minder woorden, ze geven vaak met vage omschrijvingen en zijn zoekend naar woorden. Soms is het daardoor niet duidelijk waar zij het over hebben. Het lukt hen niet te blijven in het heden. Zij springen van het heden naar het verleden en kunnen de gebeurtenissen van lang geleden niet meer onderscheiden van recente voorvallen. Ook huidige personen worden verward met mensen van vroeger.